“Ongeveer 5 jaar geleden kwam ik voor het eerst met Villa Pardoes in aanraking. Wij hadden toen een feestje te vieren en de opbrengst van de cadeaus wilden wij aan een goed doel schenken. Een goed doel: Iets wat dichtbij was en dus tastbaar. Een organisatie die kleinschalig was, waarbij geen grote overheadkosten e.d. bestonden. En ‘t liefst een doel waarbij kinderen betrokken waren: Villa Pardoes lag toen voor ons het meest voor de hand.
Ongeveer anderhalf jaar geleden had ik wat meer tijd over. Ik zocht geen baan maar wilde me ergens voor in gaan zetten. Ook toen kwam ik weer uit op Villa Pardoes. Wat me toen het meest aansprak was dat het een organisatie was die met name draait op de inzet van zo’n 130 vrijwilligers. Er was op dat moment een plaats vrij op de afdeling Fondsenwerving. Deze afdeling sprak me extra aan omdat ik daar ook mijn eigen werkervaring bij aan kon wenden.
Wat vooral leuk is, is dat je in het kader van fondsenwerving op verschillende locaties komt en dat; uit naam van Villa Pardoes. We geven zoveel mogelijk informatie over het reilen en zeilen binnen de Villa en benadrukken daarbij dat de organisatie voornamelijk draait op vrijwilligers en dat de Villa geen subsidies ontvangt. Dat laatste stukje motiveert mij ook extra om me in te zetten voor dit prachtige doel.
Om mijn verhaal kracht bij te kunnen zetten, vind ik het fijn om zo af en toe eens mee te lopen als gastvrouw. Pas dan besef je waar je het allemaal voor doet. De blije gezichten van de zieke kinderen en hun broertjes en zusjes doordat ze vrij kunnen spelen met alles wat binnen de Villa aanwezig is; de dankbaarheid van een moeder omdat ze even de zorg los mag laten door gewoon even een half uurtje te kunnen gaan wandelen terwijl ik haar kinderen vermaak bij een knutselactiviteit; de vrolijke verhalen waar de kinderen mee terugkomen van de Efteling, de Beekse Bergen, bakker Piekfijn, Toverland of waar ze allemaal wel niet naartoe zijn geweest; en wat ook merkbaar is, is dat mensen blij worden van de herkenning. Ze zijn hier niet die enige, die uitzondering waar naar gestaard wordt, die op onbegrip stuit. Er ontstaan hier vriendschappen voor het leven. Ik ben er trots op dat ik kan zeggen dat ik bij Villa Pardoes werk. En daarbij vind ik het ook erg leuk dat ik, door het geven van informatie, zo op plaatsen kom waar ik anders niet zo snel zou komen.”
